W Polsce niemal 600 tysięcy osób cierpi na chorobę Alzheimera i schorzenia pokrewne. Chorych będzie przybywać, ponieważ w społeczeństwie rośnie liczba seniorów. Dlatego intensywnie poszukuje się nowych metod leczenia chorób neurodegeneracyjnych.
Choroba Alzheimera to jedno ze schorzeń neurozwyrodnieniowych. Do rozwoju tych chorób prowadzi kumulacja w mózgu nieprawidłowych białek. W wypadku choroby Alzheimera są to beta-amyloid (Aβ) i splątki neurofibrylarne białka tau. Zmiany neuropatologiczne rozpoczynają się do 20 lat przed pojawieniem się zaburzeń poznawczych. Hipoteza o długim czasie rozwoju patologicznych zmian brzmi optymistycznie, ponieważ daje możliwość ruszenia do walki z chorobą zanim wystąpią jej objawy. Trzeba ją jednak móc wykryć na bardzo wczesnym etapie. Takie możliwości dają biomarkery, będące wskaźnikami odkładania się białek patologicznych. Obecnie nowoczesna diagnoza Alzheimera oparta jest na analizie biomarkerów w płynie mózgowo-rdzeniowym i badaniach obrazowych.
Według Mattssona-Carlgrena i wsp. 2020 zmiany dotyczące stężenia Aβ są najwcześniej wykrywalnym biomarkerem dostarczającym pewnych informacji jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów choroby Alzheimera (grafika na podstawie: Mattsson-Carlgren i współpracownicy).
Cerebrolizyna jest stosowana w psychiatrii i neurologii od kilkudziesięciu lat. Specyfik został odkryty w 1949 roku przez Gerharta Harrera pochodzącego z Austrii. W tym też kraju zarejestrowano go po raz pierwszy jako lek. Stało się to w 1954 roku. Teraz cerebrolizynę stosuje się w ponad 40 państwach. Składa się na nią 17 L-aminiokwasów i 24 neuropeptydów. W jej skład wchodzi także m.in. magnez, fosfor, selen, potas.
Ten „koktajl” wspomaga różnicowanie komórek i pomaga działać komórkom nerwowym (neuronom). Ma także działanie ochronne i wzmacnia procesy naprawcze.
Stosuje się ją m.in. w:
W doświadczeniach związanych z chorobą Alzheimera okazało się, że lek zwiększa liczbę cząsteczek transportujących glukozę przez barierę krew-mózg. W badaniach na zwierzętach udokumentowano zwiększenie liczby synaps (połączeń między komórkami nerwowymi) w różnych rejonach hipokampa (struktury związanej z procesami pamięci). Po zastosowaniu leku widoczne były także korzystne zmiany w zachowaniu zwierząt.
W doświadczeniach dotyczących działania cerebrolizyny w przypadku niedokrwiennego udaru mózgu, ustalono, że zmniejsza ona obszar zawału, hamuje powstawanie obrzęku, stabilizuje mikrokrążenie, normalizuje czynność uszkodzonych komórek nerwowych.
Cerebrolizyna znacząco zwiększa liczbę neuroblastów i zmniejsza aktywację mikrogleju, która jest korzystna dla mózgu przez krótki czas, gdy się jednak przedłuża staje się szkodliwa wywołując uszkodzenie zapalne. W chorobach neurozwyrodnieniowych mikroglej pozostaje cały czas aktywny i powoduje uwalnianie substancji prozapalnych uszkadzających mózgowie.
W “Promente” podchodzimy do leczenia kompleksowo. Pacjenci mogą liczyć na opiekę neurologa, psychiatry i neuropsychologa. W Centrum prowadzone są także badania naukowe, co daje naszym pacjentom dodatkowe możliwości w zakresie diagnozy i leczenia.
poniedziałek 16:00 – 20:00
środa 16:00 – 19:00