Zaburzenia pamięci, związane mogą być m.in. z takimi dolegliwościami jak:
Najprościej mówiąc to magazyn informacji. Możemy zapamiętać coś tylko na chwilę, na przykład numer telefonu znajomego albo na długie lata, a nawet do końca życia: kolor włosów pierwszej dziewczyny. Problemy z pamięcią i zaburzenia uwagi mogą być bardzo uciążliwe początkowo dla chorego, a później dla jego opiekunów, dlatego warto się nimi zająć jak najszybciej. Wcześniej rozpoczęte leczenie pamięci pozwala zachować w „magazynie” pacjenta jak najwięcej pamięci na jak najdłużej, również w chorobie Alzheimera.
Oczywiście problemy z pamięcią mogą wynikać z innych schorzeń, w takich przypadkach także uzyskasz w naszym Centrum pomoc i zalecenia związane z leczeniem bądź treningiem funkcji poznawczych. W pracy z pacjentami i ich rodzinami wykorzystujemy wiedzę z zakresu psychiatrii (zobacz: psychiatra 60+), neurologii (zobacz: neurolog ogólny) i neuropsychologii (zobacz: neuropsychologia). Pomocą służą lekarze specjaliści (zobacz: zespół): psychiatra, neurolog, a także zespół doświadczonych neuropsychologów, który poza wspieraniem lekarzy w procesie diagnozy, odpowiada za rehabilitację poznawczą pacjentów.
Według międzynarodowej organizacji Alzheimer’s Disease International (ADI), na świecie co 3 sekundy wykrywany jest nowy przypadek demencji. Szacuje się, że na chorobę Alzheimera choruje od 15 do 21 milionów ludzi na świecie. W Polsce to 350 tysięcy osób. Biorąc pod uwagę inne formy otępienia, mamy w kraju ponad pół miliona cierpiących na te dolegliwość. Społeczeństwa się starzeją, więc liczba chorych szybko rośnie, według ADI w 2050 roku na różnego rodzaju demencje będzie cierpieć 131,5 miliona ludzi.
Pierwotną przyczyną choroby Alzheimera są białka (m.in. beta-amyloid) odkładające się w patologiczny sposób w mózgu. Powodują one zanik neuronów i połączeń między nimi. Białka te tworzą złogi, zwane płytkami. U zdrowych ludzi płytki beta-amyloidu są usuwane z tkanek.
U pacjentów z chorobą Alzheimera metabolizm tego białka jest zakłócony. Początkowe zmiany neurodegeneracyjne widać w układzie limbicznym – hipokampie, ciele migdałowatym. Z czasem nieprawidłowości pojawiają się w płatach skroniowych, ciemieniowych oraz czołowych kory mózgu. Pacjent ma zaburzenia pamięci epizodycznej, uwagi, myślenia, funkcji językowych oraz wzrokowo-przestrzennych.
Otępienie w chorobie Alzheimera może poprzedzać faza łagodnych zmian poznawczych. Osoby w tej fazie skarżą się na zaburzenia pamięci lub innych funkcji poznawczych, pogarszają się ich wyniki w testach służących do oceny poszczególnych funkcji. ŁZP (łagodne zaburzenia poznawcze; ang. MCI – mild cognitive impairement) nie wpływają jednak znacząco na codzienne funkcjonowanie, więc można nie zauważyć rozwijającej się choroby. Faza łagodnych zaburzeń poznawczych może przybierać różne formy.
Najbardziej typową dla Alzheimera jest amnestyczna postać ŁZP, dominują w niej zaburzenia pamięci. Ale za wczesną fazę choroby Alzheimera uważa się również ŁZP z nieznacznie zaburzonymi wieloma funkcjami poznawczymi albo jedną funkcją, ale inną niż pamięć. Kiedyś sądzono, że łagodne zaburzenia poznawcze to stadium przedotępienne. Innymi słowy, diagnoza łagodnych zaburzeń poznawczych miałaby oznaczać rozwinięcie po pewnym czasie pełnoobjawowego zespołu otępiennego.
Obecnie uważa się ŁZP za możliwe stadium choroby otępiennej, ale również za stan obniżonego funkcjonowania poznawczego, który nie jest związany z demencją. Odpowiedzieć na pytanie, czy są to zaburzenia związane z otępieniem, czy nie, pomagają nowoczesne badania m.in. płynu mózgowo-rdzeniowego, badania neuropsychologiczne (zobacz: neuropsycholog) i doświadczenie kliniczne specjalistów w tym zakresie.
W przypadku choroby Alzheimera pojawiają się najpierw subtelne zaburzenia pamięci. Później dochodzą takie objawy jak: problemy z nazywaniem przedmiotów, nieprawidłowym rozpoznawaniem słów, trudności w wykonywaniu czynności codziennych (ubieranie się, mycie, pisanie) mimo zachowanych funkcji sensomotorycznych. Dochodzą do tego zaburzenia uwagi i koncentracji, może wystąpić otępienie czołowo-skroniowe.
Bywa, że we wstępnej fazie choroby, pacjent zaczyna mniej sprawnie posługiwać się sprzętem, np. samochodem, pralką, telefonem komórkowym, czy nawet pilotem do telewizora. Funkcje różnych urządzeń, które były niegdyś banalne dla osoby chorej, mogą zacząć się wydawać skomplikowane. Później chory nie rozpoznaje osób, miejsc, przedmiotów, nie jest zdolny do planowania wieloetapowych działań. U pacjentów występuje brak krytycyzmu co do postępujących trudności.
Problemy z pamięcią przebiegają w ten sposób, że zaangażowane w nie są coraz większe struktury i coraz więcej jest kłopotów z samodzielnością, czyli na przykład: płaceniem rachunków, załatwianiem spraw, ale także z kontrolą zachowania i snem.
W późniejszych fazach rozwoju choroby Alzheimera mogą występować zaburzenia behawioralne: bezcelowe przemieszczanie się, agresja, wycofanie społeczne, zespoły depresyjne i lękowe, urojenia, czy nawet halucynacje. Często zdarza się, że właśnie zaburzenia zachowania są powodem zgłoszenia się do lekarza. Choroba Alzheimera może trwać od 4 do 20 lat. Najczęściej przyczyną śmierci chorych na Alzheimera są infekcje, ogólne wyniszczenie organizmu, zachłyśnięcia, a także powikłania po upadkach, wyziębienia spowodowane wędrówkami, odwodnienia.
Czynnikami ryzyka chorób otępiennych, w tym choroby Alzheimera są oprócz wieku między innymi:
Do czynników, które działają ochronnie, czyli mogą zmniejszyć ryzyko zachorowani, w tym na chorobę Alzheimera, należą:
W “Promente” podchodzimy do leczenia kompleksowo. Pacjenci mogą liczyć na opiekę neurologa, psychiatry i neuropsychologa. W Centrum prowadzone są także badania naukowe, co daje naszym pacjentom dodatkowe możliwości w zakresie diagnozy i leczenia.
poniedziałek 16:00 – 20:00
środa 16:00 – 19:00